Z oceanu, który składał się tylko z łez, Z labiryntu duszy, żeby w końcu go przejść, Z mroku wyjdę jak cień (jak cień), jakbym był pewien (jakbym), Że szczęście gdzieś jest, by wyjść już na prostą, Z pogubionych myśli poukładać swój sens, To nie twoje winy czasem budują stres, Z mroku wyjdziesz jak cień (jak cień), jakbyś był pewien (jakbyś ), Że przyjdzie ten dzień, by wyjść już na prostą (hej).