Ruchy stały się rytmiczne, głębokie. Wiedział, że ta dzika uwertura ma ją doprowadzić do absolutnej, elektrycznej rozkoszy, zanim otrzyma całą resztę jego ciężaru i poczuje w sobie twardy dowód władzy. Wtedy, w szczycie pulsowania, ona przejęła inicjatywę. Jej dłonie – dotąd pasywne, ale gorące – wpełzły w gęste zagłębienia jej pośladków. Z cichym, gardłowym jękiem, rozwarła je, rozciągając wilgotny tunel jej intymności, by dać mu jeszcze więcej dostępu. Nie prosiła słowami; jej ciało wydało rozkaz. Był to niewypowiedziany testament jej żądzy, zapraszający go do całkowitego, bezwzględnego wejścia. Poczuł ten gest jako wyzwanie. Oczyścił zmysły z resztek wahania. Wyjął cztery palce i złożył całą dłoń w jedną, twardą, dominującą pięść. W ciemności, z brutalną precyzją spełniając jej życzenie, wepchnął całą swoją dłoń w jej rozwarte, nienasycone wnętrze. Czuł jak jej miękkie ściany ulegają naciskowi, przyjmując tę szokującą objętość. To już nie była uwertura. To była cała symfonia.